ΜΙΑ ΕΝΟΡΙΑ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ

Του Πρωτοπρεσβυτέρου Νικηφόρου Καλαϊτζίδη

Υπόθεση σπουδαία και σημαντική για όσους αντιλαμβάνονται την αναγκαιότητα μιας πνευματικής αναφοράς, καθώς και για εκείνους οι οποίοι θεωρούν την Εκκλησία σαν αναπόσπαστο κομμάτι της ταυτότητας και της ιδιοσυγκρασίας τους, ή της ίδιας τους της ζωής, η ίδρυση μιας ενορίας.

Θα μπορούσαμε να πούμε ότι έχει κοινά παράλληλα με την γέννηση ενός παιδιού που περιβεβλημένο την αθωότητα του, σπαργανώνεται από την φυσική μητέρα, έτσι και η ενορία «σπαργανώνεται» μέσα στην πνευματική μέριμνα του οικείου Επισκόπου και στεγάζεται σ’ έναν Ναό.


συνέχεια του άρθρου

7 Μαΐου , μνήμη του Αγίου Οσιομάρτυρος Παχωμίου του εν Ουσάκ

Ο Οσιομάρτυρας Παχώμιος ο Αγιοπαυλίτης , ο εν Ουσάκ Μικράς Ασίας 


Ο Οσιομάρτυρας Παχώμιος πηγαίνοντας να μαρτυρήσει. (Σχέδιο με σινική μελάνη-20ος αι.)
Καταγόταν από τη μικρή Ρωσία. Νέος σκλαβώθηκε από τους Τατάρους και πουλήθηκε σε Τούρκο βυρσοδέψη στο Ουσάκι της Φιλαδέλφειας. Επί είκοσι επτά έτη υπηρέτησε με προθυμία τον αφέντη του, υπομένοντας όμως πολλούς βασανισμούς, για να μην αρνηθεί τον Χριστό.
Φεύγοντας από το Ουσάκι πηγαίνει στη Σμύρνη, όπου πετά τα τουρκικά ρούχα, που του φόρεσαν με τη βία, και έρχεται στο Άγιον Όρος. Στην περιοχή της μονής του Αγίου Παύλου συναντά τον φημισμένο για την αρετή του Γέροντα Ιωσήφ και μένει στην υπακοή του επί δωδεκαετία.Αφού εξομολογήθηκε τις αμαρτίες, του φόρεσε το μοναχικό σχήμα.
Ακούγοντας για τον όσιο Ακάκιο τον Καυσοκαλυβίτη, μετοικίζει στα Καυσοκαλύβια και περνά μία εξαετία όλο σκληρούς αγώνες πλησίον του. «Έγινε, εις όλους τους εκεί πατέρας, τύπος και παράδειγμα της μοναχικής πολιτείας, και μάλιστα ήταν τόσον γλυκύς, και χαριτωμένος, και εις το έξω φαινόμενο ήθος του προσώπου του, οπού διά τούτο ηγαπάτο από όλους».
Οσιομάρτυρας Παχώμιος Λεπτομέρεια φορητής εικόνας Ι. Κοινότητος
Με τις ευχές κι ευλογίες του όσιου Ακακίου αναχωρεί για το Ουσάκι. Φλεγόμενος από τον πόθο του μαρτυρίου, με συνοδό τον πρώτο Γέροντα του Ιωσήφ. Εκεί αναγνωρίζεται από τους Τούρκους, οδηγείται στον κριτή, και με μεγαλοψυχία ομολογεί τον Χριστό Θεό τέλειο, μόνο και αληθινό. Υπέμεινε τις κακουχίες της φυλακής και τις δοκιμασίες του πλήθους των μουσουλμάνων απτόητα. Αποκεφαλίσθηκε στον τόπο που έσφαζαν τα πρόβατα, στις 7 Μαΐου του 1730, ήμερα Πέμπτη της Αναλήψεως. Στον φοβισμένο δήμιο του ο γενναίος οσιομάρτυρας είπε: «Τελείωσον εκείνο οπού επροστάχθης, και μη χάνεις μα­ταίως τον καιρόν».
Το τίμιο λείψανο του, μετά τριήμερο, ενταφιάσθηκε από τους ευσεβείς χριστιανούς. Γυναίκα που θεραπεύθηκε από τον οσιομάρτυρα παρήγγειλε την εικόνα του σε Αγιορείτη αγιογράφο, λίγο μετά το μαρτύριο του. Σήμερα το τίμιο λείψανο του βρίσκεται στην ιερά μονή του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου της Πάτμου. Τεμάχιο του παραχωρήθηκε το 1953 στην ιερά μονή Αγίου Παύλου. Ο μοναχός Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης έγραψε νέα ακολουθία στον οσιομάρτυρα με την ευκαιρία αυτή. Παλαιότερη ακολουθία υπάρχει στην ιερά μονή Αγίου Παντελεήμονος. Τον ένδοξο οσιομάρτυρα Παχώμιο αναφέρουν όλοι οι νεώτεροι συναξαριστές.

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου