28 Φεβρουαρίου η ανάμνηση του μαρτυρίου της Αγίας Νεομάρτυρος Κυράννης , της εξ Όσσης Λαγκαδά

Η Αγία Κυράννα

Η ΑΓΙΑ ΚΥΡΑΝΝΑ - ΝΥΜΦΗ ΧΡΙΣΤΟΥ

Η Αγία Κυράννα γεννήθηκε στην Αβυσσώκα της Θεσσαλονίκης, σημερινή Όσσα της επαρχίας Λαγκαδά.

Η ομορφιά της ψυχής της συμβάδιζε με την εξωτε­ρική της ωραιότητα, αφού ήταν προικισμένη με τις αρε­τές της σεμνότητας και της σωφροσύνης. Έτσι περνού­σε τη ζωή της κοντά στους γονείς της. Ο μισόκαλος ό­μως διάβολος τη φθόνησε για την αγνότητα της και α­φού δεν μπόρεσε με πονηρούς λογισμούς και αμαρτωλές σκέψεις να την παρασύρει στο κακό και να την μεταβά­λει σε όργανό του, βρήκε άλλο τρόπο να ταράξει την ευ­τυχία των δικών της και τη γαλήνη της νεανικής και πε­ντακάθαρης ψυχής της.

Ένας τούρκος λοιπόν γενίτσαρος, που ήταν σούμπασης, δηλαδή διοικητής του αστυνομικού τμήματος και εισπράκτορας των φόρων από τα εισοδήματα, ερωτεύθη­κε την Κυράννα και προσπαθούσε να την κατακτήσει με διάφορες κολακείες. Η Κυράννα με κανένα τρόπο δε δε­χόταν τις κολακείες του τούρκου και τις μεγάλες του υ­ποσχέσεις για λίρες και φορέματα. Ούτε όμως και τις φοβέρες του, ότι θα την βασάνιζε σκληρά και στο τέλος θα την θανάτωνε αν δε δεχόταν το σκοπό του.

Η επιμονή του γενίτσαρου δεν μπόρεσε να μεταβά­λει το Χριστιανικό της φρόνημα. Έτσι απογοητευμένος ο γενίτσαρος μαζί με άλλους γενίτσαρους αρπάζουν την αγία και την οδηγούν στη Θεσσαλονίκη. Την φέρνουν μπροστά στον Κριτή με την ψευδή κατηγορία ότι δήθεν στην αρχή δέχθηκε να τον παντρευτεί και να αλλαξοπιστήσει, αλλά αργότερα άλλαξε γνώμη. Οι γονείς της την ακολούθησαν μέχρι τη Θεσσαλο­νίκη.

Οι τούρκοι άρχισαν την ίδια τακτική, στην αρχή κο­λακείες, και μετά την αγριότητα. Η Κυράννα άφοβη, ατάραχη μπροστά στους βια­στές της θέλησής της δε μιλούσε.

Είπε μόνο τα λόγια:

«Εγώ είμαι Χριστιανή και έχω νυμφίον τον Κύριόν μου Ιησούν Χριστόν, εις τον οποίον προσφέρω ως προί­κα την παρθενίαν μου και αυτόν επόθησα και ποθώ εκ νεότητός μου και δια την αγάπην του είμαι έτοιμη να χύσω και το αίμα μου, δια να αξιωθώ να τον απολαύσω. ακού­σατε λοιπόν την απάντησή μου και πλέον άλλον λόγο μη περιμένετε να σας πω».

Ύστερα από την απάντηση έσκυψε η Κυράννα με πολλή σεμνότητα το κεφάλι της σιώπησε και προσευχό­ταν νοερά στον Κύριο να την ενδυναμώσει μέχρι το τέ­λος του μαρτυρίου.

Οι τούρκοι όταν είδαν την Πίστη της στο Χριστό ντροπιάστηκαν και την έρριξαν στη φυλακή. Ο σούμπασης, έλαβε άδεια από τον μπέη του κάστρου της Θεσσαλονίκης, τον αλή εφέντη να μπαίνει στη φυλακή όποτε θέ­λει. Έμπαινε τακτικά με άλλους γενίτσαρους και την βασάνιζαν. Άλλος την κλωτσούσε, άλλος τη χτυπούσε με ξύλο ή με μαχαίρι και άλλος με γροθιές μέχρι να λιποθυμήσει. Το βράδυ ο δεσμοφύλακας την κρεμούσε α­πό τις μασχάλες με αλυσίδες και την έδερνε με ό,τι έβρι­σκε και την άφηνε κρεμασμένη μέσα στο χειμωνιάτικο κρύο.

Ένας Χριστιανός φύλακας τον πλησίαζε μόλις περνούσε ο θυμός του και τον παρακαλούσε να του δώσει ά­δεια να ξεκρεμάσει την Αγία.

Εδώ σημειώνει ο συγγραφέας του μαρτυρίου της τα εξής:

«Η Αγία είχε τόσην υπομονήν, ησυχίαν και σιωπήν, όπου σου εφαίνετο ότι άλλη πάσχει και όχι εκείνη και ό­λος ο νους της και η προσοχή της, ευρίσκετο εις τους Ου­ρανούς και εις τον Χριστόν».

Στην ίδια φυλακή ήταν φυλακισμένοι και άλλοι Χρι­στιανοί, εβραίοι και μερικές τουρκάλες που έλεγχαν το δεσμοφύλακα ως άσπλαχνο και μη φοβούμενο τον Θεό, γιατί τυραννούσε σκληρά μια γυναίκα που δεν έσφαλε σε τίποτε.

Αυτός όμως αντιθέτως γινόταν όλο και πιο σκληρός. Τα φρικτά βασανιστήρια συνεχίστηκαν επί μία ε­βδομάδα.

Την έβδομη ημέρα κορυφώθηκαν τα βασανιστήρια. Ο δεσμοφύλακας οργισμένος άρπαξε την Αγία, την κρέ­μασε και άρχισε να την χτυπάει αλύπητα με μια μεγάλη ξύλινη σχίζα, οι τουρκάλες φώναζαν, οι φυλακισμένοι όλοι τον μάλωναν δυνατά και ο δεσμοφύλακας έπεσε κά­τω μπρούμυτα και άρχισε να κλαίει.

Εκείνη τη στιγμή η Αγία άφηνε την τελευταία της πνοή και η ψυχή της πετούσε για να ενωθεί με το Χρι­στό που τόσο ποθούσε και για Χάρη Του μαρτύρησε. Στις 4 με 5 η ώρα το πρωί ένα μεγάλο φως έλαμψε ξαφνι­κά στη φυλακή που κατέβηκε σαν αστραπή από τη σκε­πή της. Το φως αυτό περιέλουσε το σώμα της μάρτυρος και φωτίστηκε όλη η φυλακή. Οι φυλακισμένοι Χριστιανοί φώναζαν το «Κύριε ελέησον» οι εβραίοι πέσανε μπρούμυτα και οι τουρκάλες φώναζαν: «αχ, αχ, το κρίμα της φτωχής Ρωμαίας μας έφθασε και έπεσε σαν αστραπή να μας καύψη». Ο δεσμοφύλακας από το φόβο του άρχισε να τρέμει και είπε στον φύλακα Χριστιανό να κατε­βάσει την κρεμασμένη Κυράννα. Ο φύλακας βρήκε την Αγία Κυράννα τελειωμένη.

Το φως σιγά-σιγά υποχώρησε, μια άρρητη όμως ευ­ωδία έμεινε για πολλή ώρα σε όλη τη φυλακή.

Ο φύλακας άνοιξε με τα κλειδιά τα σίδερα, έλυσε τα χέρια της Αγίας, σκέπασε με σεβασμό το Άγιο Λείψα­νο, άναψε τα φώτα, θύμιασε και κάθησε κοντά της, ώ­σπου να ξημερώσει. Δόξασε το Θεό που τον αξίωσε να δει τέτοια θαυμαστά πράγματα αλλά και να πιάσει και να περιποιηθεί μαρτυρικό λείψανο.

Το πρωί διαδόθηκε σε όλη τη Θεσσαλονίκη η φήμη της τελείωσης της Αγίας και η έλλαμψη του Αγίου Φω­τός. Οι τούρκοι ντροπιασμένοι σιωπούσαν, έδωσαν την άδεια στους Χριστιανούς να πάρουν το Λείψανο της Α­γίας και οι Χριστιανοί ένιωθαν χαρά και ευφροσύνη για τα θαυμάσια του Αληθινού και Ζωντανού Θεού μας.

Την έθαψαν έξω από τη Θεσσαλονίκη εκεί όπου ε­νταφίαζαν και τους άλλους Ορθοδόξους Χριστιανούς, και τα φορέματά της τα μοίρασαν για ευλογία στους πι­στούς. Ήταν 28 Φεβρουαρίου 1751 μ.Χ.

Η Εκκλησία ψάλλει αιώνες τώρα.

«Άγιοι Μάρτυρες, οι καλώς αθλήσαντες και στεφανωθέντες, πρεσβεύσατε προς Κύριον, ελεηθήναι τας ψυχάς ημών».

* * *

Απολυτίκιον της Αγίας
(ως προς τον Συνάναρχον Λόγον)

Χαίρε Όσσης ο γόνος και θείον βλάστημα, Παρθενομάρτυς Κυράννα Νύμφη Χριστού του Θεού, η αθλήσασα στερρώς υστέροις έτεσι, και καθελούσα τον εχθρόν, καρτερία σταθε­ρά. Και νυν απαύστως δυσώπει, υπέρ των πίστει τιμώντων, την μακαρίαν σου άθλησιν.

«Ο δε υπομείνας εις τέλος, ούτος σωθήσεται». Ευαγγέλιο Ματθ. 10, 22
«Δι' υπομονής τρέχομεν τον προκείμενον ημίν αγώνα». Απ. Παύλος προς Εβραίους 12, 1.

ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»

Βρέθηκαν τα λείψανα της αγίας Κυράννας, 260 χρόνια μετά το μαρτύριό της

Με μεγάλη συγκίνηση προστρέχουν οι Θεσσαλονικείς στο παλαιό Ιερό Ναό των Παμμεγίστων Ταξιαρχών Όσσας Λαγκαδά για να προσκυνήσουν το χαριτόβρυτο λείψανο της αγίας νεομάρτυρος Κυράννας, το οποίο φανερώθηκε στις 12 του μηνός Σεπτεμβρίου, 260 χρόνια μετά το μαρτύριό της.

Η αγία Κυράννα έζησε στην Όσσα του Λαγκαδά στα μέσα του 18ου αιώνα και ήταν νεαρή χριστιανή με βαθιά πίστη στο Χριστό. Η σωματική ομορφιά της έθελξε έναν αρνησίθρησκο πλούσιο της περιοχής, ο οποίος είχε εγκαταλείψει την πατρώα πίστη για να ασπαστεί τον Ισλαμισμό. Με μεγάλη αναίδεια, ο άπιστος κάλεσε την αγία να αρνηθεί τη χριστιανική πίστη για να μπορέσει άμεσα να την νυμφευθεί. Η αντίδραση όμως της νεαρής Κυράννας τον εξόργισε.
Η αγία τού αποκρίθηκε άφοβα πως «κάλλιο το έχει να πεθάνει παρά να αρνηθεί τον Χριστό, για τον οποίο θα έδινε και τα νιάτα της και τη ζωή της». Ο Τούρκος την οδήγησε στη φυλακή, όπου την υπέβαλαν σε φρικτά βασανιστήρια. Παρά την δεκαήμερη δοκιμασία, η αγία έμεινε ακλόνητη στην πίστη του Χριστού, τον οποίο είχε ποθήσει ως ουράνιο Νυμφίο της με όλη της την ψυχή. Μάλιστα, στο κελί της εμφανίστηκε ένα γλυκύτατο θείο φως, το οποίο την στήριζε και την ενδυνάμωνε. Οι βάσανοι όμως τους οποίους είχε υποστεί είχαν πλήξει ανεπανόρθωτα το κορμί της, και γι’ αυτό η αγία Κυράννα παρέδωσε τη λευκή ψυχή της στον αγωνοθέτη Χριστό στις 28 Φεβρουαρίου του 1751.Φέτος, 260 χρόνια από τότε, η Ιερά Μητρόπολη Λαγκαδά αποφάσισε τότε να αφιερώσει ολόκληρο το έτος 2011 στη μνήμη της αθληφόρου αγίας, διοργανώνοντας πολλές λατρευτικές, επιστημονικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις. Αυτό τον πόθο και την ευλάβεια του λαού της επαρχίας Λαγκαδά προς το πρόσωπο της αγίας ήρθε να πληρώσει στις 12 Σεπτεμβρίου η ανεύρεση τμήματος του τιμίου λειψάνου της, θαμμένου κάτω από το Ιερό Βήμα του παλαιού Ιερού Ναού των Ταξιαρχών στην Όσσα. Η εύρεση των λειψάνων της συνοδεύθηκε από έντονη ευωδία, η οποία πλημμύρισε το Ναό, ενώ η ιατροδικαστική έρευνα επιβεβαίωσε τη χρονολογία ταφής και την ηλικία της Αγίας.
Η εύρεση
Στο Ναό των Ταξιαρχών τελούνται καθημερινά ευχαριστήριες παρακλήσεις και αγρυπνίες προς τιμήν της Αγίας, . Στις 11 Οκτωβρίου, στο χώρο είχε μεταβεί προς προσκύνηση ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος, ο οποίος με λιτανεία  μετέφερε τα λείψανα της αγίας Κυράννας από τον παλαιό Ναό των Ταξιαρχών στο νέο Ιερό Ναό της Οσσάς που τιμάται επ’ ονόματί της Αγίας.
Η πάνσοφη Πρόνοια του Θεού επέλεξε αυτή τη δύσκολη για την Ελλάδα μας στιγμή για να μας εμφανίσει τη ζωντανή χάρη Του μέσω της Αγίας νεομάρτυρος Κυράννας και να ενδυναμώσει την πίστη μας. Οι άγιοί μας πρεσβεύουν στον Κύριο για το έθνος μας και μάς βεβαιώνουν για την παρουσία του Θεού στη ζωή μας. Ας ελπίζουμε λοιπόν στο Θεό, ο οποίος “εθαυμάστωσε τους αγίους, τους εν τη γη Αυτού”.
πηγή:  www.xfd.gr/