25 Δεκεμβρίου η κατά σάρκα Γέννησις του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού

Οι ιερείς και τα στελέχη του ιερού μας ναού εύχονται στους επισκέπτες του ιστοτόπου μας και σε όλους του αγαπητούς αδελφούς ΚΑΛΑ, ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ ΚΑΙ ΑΛΗΘΙΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 

Το Ευαγγελικό Ανάγνωσμα της εορτής των Χριστουγέννων

 

ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ Β´ 1 – 12

¹ Τοῦ δὲ Ἰησοῦ γεννηθέντος ἐν Βηθλέεμ τῆς Ἰουδαίας ἐν ἡμέραις Ἡρῴδου τοῦ βασιλέως, ἰδοὺ μάγοι ἀπὸ ἀνατολῶν παρεγένοντο εἰς Ἱεροσόλυμα ² λέγοντες· Ποῦ ἐστιν ὁ τεχθεὶς βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων; εἴδομεν γὰρ αὐτοῦ τὸν ἀστέρα ἐν τῇ ἀνατολῇ καὶ ἤλθομεν προσκυνῆσαι αὐτῷ. ³ ἀκούσας δὲ Ἡρῴδης ὁ βασιλεὺς ἐταράχθη καὶ πᾶσα Ἱεροσόλυμα μετ’ αὐτοῦ, ⁴ καὶ συναγαγὼν πάντας τοὺς ἀρχιερεῖς καὶ γραμματεῖς τοῦ λαοῦ ἐπυνθάνετο παρ’ αὐτῶν ποῦ ὁ Χριστὸς γεννᾶται. ⁵ οἱ δὲ εἶπον αὐτῷ· Ἐν Βηθλέεμ τῆς Ἰουδαίας· οὕτως γὰρ γέγραπται διὰ τοῦ προφήτου· ⁶ Καὶ σύ Βηθλέεμ, γῆ Ἰούδα, οὐδαμῶς ἐλαχίστη εἶ ἐν τοῖς ἡγεμόσιν Ἰούδα· ἐκ σοῦ γὰρ ἐξελεύσεται ἡγούμενος, ὅστις ποιμανεῖ τὸν λαόν μου τὸν Ἰσραήλ. ⁷ Τότε Ἡρῴδης λάθρᾳ καλέσας τοὺς μάγους ἠκρίβωσεν παρ’ αὐτῶν τὸν χρόνον τοῦ φαινομένου ἀστέρος, ⁸ καὶ πέμψας αὐτοὺς εἰς Βηθλέεμ εἶπε· Πορευθέντες ἐξετάσατε ἀκριβῶς περὶ τοῦ παιδίου· ἐπὰν δὲ εὕρητε ἀπαγγείλατέ μοι, ὅπως κἀγὼ ἐλθὼν προσκυνήσω αὐτῷ. ⁹ οἱ δὲ ἀκούσαντες τοῦ βασιλέως ἐπορεύθησαν· καὶ ἰδοὺ ὁ ἀστὴρ ὃν εἶδον ἐν τῇ ἀνατολῇ προῆγεν αὐτοὺς ἕως ἐλθὼν ἐστάθη ἐπάνω οὗ ἦν τὸ παιδίον· ¹⁰ ἰδόντες δὲ τὸν ἀστέρα ἐχάρησαν χαρὰν μεγάλην σφόδρα. ¹¹ καὶ ἐλθόντες εἰς τὴν οἰκίαν εἶδον τὸ παιδίον μετὰ Μαρίας τῆς μητρὸς αὐτοῦ, καὶ πεσόντες προσεκύνησαν αὐτῷ, καὶ ἀνοίξαντες τοὺς θησαυροὺς αὐτῶν προσήνεγκαν αὐτῷ δῶρα, χρυσὸν καὶ λίβανον καὶ σμύρναν· ¹² καὶ χρηματισθέντες κατ’ ὄναρ μὴ ἀνακάμψαι πρὸς Ἡρῴδην, δι’ ἄλλης ὁδοῦ ἀνεχώρησαν εἰς τὴν χώραν αὐτῶν.

ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ  ΤΟΥ ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ  ΝΕΑΠΟΛΕΩΣ  ΚΑΙ  ΣΤΑΥΡΟΥΠΟΛΕΩΣ  Κ. ΒΑΡΝΑΒΑ  ΕΠΙ ΤΗ ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ 

Πρός τό

Χριστεπώνυμο πλήρωμα

τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

Ἀδελφοί μου ἀγαπητοί,

«Ἰδού γάρ εὐαγγελίζομαι ὑμῖν χαράν μεγάλην... » Τήν

ὥρα πού ὁ κόσμος

νιώθει νά χάνει τή χαρά του μαζί μέ τήν οἰκονομική τ

ου δύναμη, ἡ Ἐκκλησία

ἐπιμένει νά εὐαγγελίζεται τή χαρά

.

ὄχι ἁπλῶς κάποια χαρά, ἀλλά ὅτι «ἐτέχθη

ὑμῖν σήμερον Σωτήρ». Γιά μᾶς ἰδιαίτερα τούς χριστια

νούς ὁ Ἰησοῦς Χριστός, τοῦ

ὁποίου τήν Γέννηση πανηγυρίζουμε σήμερα, παραμένει

ἡ ἐλπίδα, ἡ δύναμή μας,

ἡ θύρα πού ἀνοίγει περάσματα στά κάθε εἴδους τείχη π

ού ὑψώνουν οἱ ἰσχυροί

τῆς γῆς γιά νά ἐγκλωβίσουν τή ζωή μας.

Χριστός γεννᾶται καί λάμπει πάλι τό φῶς πού προσανατ

ολίζει τά βήματά

μας γιά νά βροῦμε τήν ἀφετηρία μιᾶς νέας ζωῆς. Μιᾶς

ζωῆς πού δέν θά στηρίζει

τήν ἐλπίδα της στήν πίστη ἑνός ἀπρόσωπου παντοδύναμ

ου Θεοῦ τῶν θαυμάτων

καί τῶν μαγικῶν λύσεων, ἀλλά στήν πίστη σέ ἕναν Θεό

πού ἀνθρώπινος νοῦς

δέν θά μποροῦσε ποτέ νά συλλάβει. Ἕναν Θεός μέ τή μ

ορφή ἀδύναμου βρέφους,

πού χλευάζεται ἀπό τήν πολιτική καί θρησκευτική ἐξουσ

ία τῆς ἐποχῆς του, πού

ἐγκαταλείπεται ἀκόμη καί ἀπό τούς πιό πιστούς μαθητές

του καί πού τελικά

ἀνεβαίνει στό σταυρό γιά νά σώσει τόν ἄνθρωπο. Τήν

βραδιά τῶν

Χριστουγέννων στό ταπεινό σπήλαιο τῆς Βηθλεέμ ξεκινά

ει ἡ μεγάλη ἀνατροπή.

Τή βραδιά αὐτή ἀνατρέπεται τό εἴδωλο τοῦ τιμωροῦ Θε

οῦ πού συνδέεται μέ κάθε

εἴδους ἐξουσία καί ἀποκαλύπτεται ἡ δύναμη ἐκείνη πού δ

ημιούργησε, διαπερνᾶ

καί συνεχίζει νά ζωογονεῖ τό σύμπαν καί τήν ἱστορία:

Ἡ δύναμη τῆς ἀγάπης.

Αὐτό εἶναι τό μεγαλεῖο του νεογέννητου Χριστοῦ πού

πιστεύουμε: Δέν

ἔρχεται ὡς νομοθέτης, ὡς πολιτικός ἡγέτης ἤ ὡς ἀρχη

γός μιᾶς νέας θρησκείας,

ἀλλά ὡς ἕνας Θεός φλογερῆς ἀγάπης, ὡς ταπεινός διάκ

ονος τοῦ κάθε πληγωμένου καί ἀδικημένου ἀνθρώπου.Παίρνει τήν ἀνθρ

ώπινη σάρκα, κάνει

ζωή του τήν ἀφτιασίδωτη ζωή τῶν ἀνθρώπων, τό περιθώ

ριο, τήν ἀδικία, τό

παράλογο, τόν πόνο, τόν θάνατο, ἀκριβῶς γιά νά μήν ἀ

φήσει ὅλη αὐτή τήν

τυραννία νά εἶναι τό ἀδηφάγο μηδέν πού ἀκυρώνει κάθε

καλό καί κάθε ὀμορφιά.

Γεννιέται σέ μιά φάτνη καί εἶναι σάν νά μᾶς λέγει πώ

ς ὁλόκληρος ὁ ἀνθρώπινος

πολιτισμός, ὅπως τόν γνωρίζουμε, μέ τούς ἡγέτες, τή

ν ἐξουσία καί κάθε εἴδους

θρησκεία, βαίνει πρός τό τέλος του. Ὁλοκληρο τό οἰκοδ

όμημα, ὅλο τό

μολυσμένο πλέγμα τῶν ἀνθρωπίνων σχέσεων θά ἐκλείψει.

Δέν χωροῦν πλέον

ἐξιλαστήρια θύματα καί καθάρσεις. Μπροστά στό φῶς τοῦ

Εὐαγγελίου τό

οἰκοδόμημα τοῦ κόσμου τούτου θά σαρωθεῖ, γιά νά ἀνατε

ίλει τό φῶς τό τῆς

γνώσεως. Τόν τελευταῖο λόγο στήν ἱστορία δέν τόν ἔχ

ουν οἱ πονηροί σχεδιασμοί

ἐκμετάλλευσης, βίας καί ἀδικίας, ἀλλά ἡ “ὑπερβάλουσα τ

ῆς γνώσεως” ἀγάπη

τοῦ Θεοῦ, πού ἀποκαλύπτεται μέ τήν ἐνανθρώπηση τοῦ Θ

είου Λόγου.

Τό ταπεινό σπήλαιο τῆς Βηθλεέμ μᾶς δείχνει καί πάλι

τήν χρεοκοπία τῆς

δύναμης καί τήν ἀποθέωση τῆς ἀγάπης. Ἄν θέλουμε νά δ

οῦμε τίς ἐλπίδες μας νά

μεγαλώνουν χωρίς τήν ἀπειλή ὅλων ἐκείνων πού ζητοῦν

νά μετατρέψουν τούς

ἀνθρώπους σέ ἀναλώσιμα, καί ἄν θέλουμε νά κάνουμε τήν

κάθε εἴδους ἐξουσία

νά τρέμει, ἄς ἀναζητήσουμε πραγματικά “ποῦ ὁ Χριστός

γεννᾶται”.

 Ὅσο πιό

πολύ ἁπλώνεται τό σκοτάδι γύρω μας τόσο περισσότερο

λάμπει τό ἀστέρι τῆς

Βηθλεέμ! 

Μὲ πατρικὲς εὐχὲς καί ἀγάπη Χριστοῦ γεννηθέντος 

                        Ὁ Μητροπολίτης

         Ὁ Νεαπόλεως καὶ Σταυρουπόλεως Βαρνάβας