9 Αυγούστου , Κυριακή Ι' Ματθαίου , μνήμη του Αγίου Αποστόλου Ματθία

Το Ευαγγέλιο της Κυριακής 17 Αυγούστου 2014 - Ι´ Ματθαίου

Από το ιστολόγιο ''Συνοδοιπορία'' 

http://synodoiporia.blogspot.gr

 

(Μτθ. ιζ´ 14-23)  

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἄνθρωπός τις προσῆλθε τῷ ᾿Ιησοῦ γονυπετῶν αὐτὸν καὶ λέγων· Κύριε, ἐλέησόν μου τὸν υἱόν, ὅτι σεληνιάζεται καὶ κακῶς πάσχει· πολλάκις γὰρ πίπτει εἰς τὸ πῦρ καὶ πολλάκις εἰς τὸ ὕδωρ. Καὶ προσήνεγκα αὐτὸν τοῖς μαθηταῖς σου, καὶ οὐκ ἠδυνήθησαν αὐτὸν θεραπεῦσαι. ᾿Αποκριθεὶς δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν· ῏Ω γενεὰ ἄπιστος καὶ διεστραμμένη! ἕως πότε ἔσομαι μεθ᾿ ὑμῶν; ῞Εως πότε ἀνέξομαι ὑμῶν; Φέρετέ μοι αὐτὸν ὧδε. Καὶ ἐπετίμησεν αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς, καὶ ἐξῆλθεν ἀπ᾿ αὐτοῦ τὸ δαιμόνιον καὶ ἐθεραπεύθη ὁ παῖς ἀπὸ τῆς ὥρας ἐκείνης. Τότε προσελθόντες οἱ μαθηταὶ τῷ ᾿Ιησοῦ κατ᾿ ἰδίαν εἶπον· Διατί ἡμεῖς οὐκ ἠδυνήθημεν ἐκβαλεῖν αὐτό; ῾Ο δὲ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· Διὰ τὴν ἀπιστίαν ὑμῶν. ᾿Αμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν, ἐὰν ἔχητε πίστιν ὡς κόκκον σινάπεως, ἐρεῖτε τῷ ὄρει τούτῳ, μετάβηθι ἐντεῦθεν ἐκεῖ, καὶ μεταβήσεται, καὶ οὐδὲν ἀδυνατήσει ὑμῖν. Τοῦτο δὲ τὸ γένος οὐκ ἐκπορεύεται εἰ μὴ ἐν προσευχῇ καὶ νηστείᾳ. ᾿Αναστρεφομένων δὲ αὐτῶν εἰς τὴν Γαλιλαίαν εἶπεν αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς· Μέλλει ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδίδοσθαι εἰς χεῖρας ἀνθρώπων καὶ ἀποκτενοῦσιν αὐτόν, καὶ τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ἐγερθήσεται. 

Απόδοση σε απλή γλώσσα

Ἐκεῖνο τὸν καιρό, πλησίασε τὸν ᾿Ιησοῦ ἕνας ἄνθρωπος, γονάτισε μπροστά του καὶ τοῦ εἶπε· «Κύριε, σπλαχνίσου τὸν γιό μου, γιατὶ εἶναι ἐπιληπτικὸς καὶ ὑποφέρει· πολλὲς φορὲς μάλιστα πέφτει στὴ φωτιὰ καὶ στὸ νερό. Τὸν ἔφερα στοὺς μαθητές σου, ἀλλὰ δὲν μπόρεσαν νὰ τὸν θεραπεύσουν». ῾Ο ᾿Ιησοῦς ἀπάντησε· «Γενιὰ ἄπιστη καὶ διεφθαρμένη, ὣς πότε θὰ εἶμαι μαζί σας; ῝Ως πότε θὰ σᾶς ἀνέχομαι; Φέρτε τόν μου ἐδῶ». ῾Ο ᾿Ιησοῦς ἐπιτίμησε τὸ δαιμόνιο, καὶ βγῆκε ἀπ᾿ αὐτόν· ἀπὸ κείνη τὴν ὥρα τὸ παιδὶ γιατρεύτηκε. Πῆγαν τότε ἰδιαιτέρως στὸν ᾿Ιησοῦ οἱ μαθητὲς καὶ τὸν ρώτησαν· «Γιατί ἐμεῖς δὲν μπορέσαμε νὰ τὸ βγάλουμε;» «᾿Εξαιτίας τῆς ἀπιστίας σας», τοὺς εἶπε ὁ ᾿Ιησοῦς. «Σᾶς βεβαιώνω πώς, ἂν ἔχετε πίστη ἔστω καὶ σὰν κόκκο σιναπιοῦ, θὰ λέτε σ᾿ αὐτὸ τὸ βουνὸ “πήγαινε ἀπὸ δῶ ἐκεῖ”, καὶ θὰ πηγαίνει· καὶ τίποτα δὲν θὰ εἶναι ἀδύνατο γιὰ σᾶς. Αὐτὸ τὸ δαιμονικὸ γένος δὲν βγαίνει παρὰ μόνο μὲ προσευχὴ καὶ νηστεία». ᾿Ενῶ οἱ μαθητὲς περιέρχονταν τὴ Γαλιλαία, τοὺς εἶπε ὁ ᾿Ιησοῦς· «῾Ο Υἱὸς τοῦ ᾿Ανθρώπου πρόκειται νὰ παραδοθεῖ σὲ χέρια ἀνθρώπων· θὰ τὸν θανατώσουν, καὶ τὴν τρίτη μέρα θὰ ἀναστηθεῖ».

ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ  ΚΥΡΙΑΚΗΣ Ι' ΜΑΤΘΑΙΟΥ

(Ματθ. Ιζ' 14-23)

Γράφει ο Αρχ. Ιωήλ Κωνστάνταρος,

Ιεροκήρυξ Ι. Μ. Δρ. Πωγ. &Κονίτσης

Η Ευαγγελική περικοπή της δεκάτης Κυριακής του Ματθαίου, μας περιγράφει κατά τρόπο συγκλονιστικό τη θεραπεία του σεληνιαζομένου νέου. Όσοι έζησαν παρόμοιες καταστάσεις και είδαν ανθρώπους να βασανίζονται από τα ακάθαρτα δαιμόνια, αυτοί μπορούν να αισθανθούν κάπως το βάσανο του νέου και τον πόνο του πατέρα, ο οποίος «γονυπετών» παρακαλεί τον Κύριο Ιησού και ταυτοχρόνως ομολογεί την απιστία του, ζητώντας το χάρισμα της πίστεως...

Φυσικά ο Κύριος ο οποίος ήλθε «ίνα λύσει τα έργα του διαβόλου», και στην περίπτωση αυτή «επετίμησεν το δαιμόνιον και εξήλθεν αυτού και εθεραπεύθη ο παις από της ώρας εκείνης» (Ματθ. ΙΖ ΄ 18). Δηλ. ο Ιησούς έδωσε αυστηρό παράγγελμα και βγήκε το δαιμόνιο, και θεραπεύθηκε το παιδί από τη στιγμή εκείνη.

Είναι πάντως πολύ χαρακτηριστικό, και θα πρέπει για λίγο να σταθούμε, στο ότι ο Ιησούς πριν ελευθερώσει το νέο από τη μανία του διαβόλου, λέει μια φράση που φανερώνει θλίψη και στενοχώρια. Και μελετώντας ο πιστός τη φράση αυτή, νοιώθει συγκλονισμό, αφού περιέχει αλήθειες και του παρόντος αλλά και του μέλλοντος: «Αποκριθείς δε ο Ιησούς είπεν. Ω γενεά άπιστος και διεστραμμένη! Έως πότε έσομαι μεθ’ υμών; Έως πότε ανέξομαι υμών;...» (Ματθ. ΙΖ ΄ 17). Δηλ. Ω γενεά άπιστη και διεστραμμένη! Έως πότε θα είμαι μαζί σας; Έως πότε θα σας ανέχομαι;

Οι μαθητές βλέποντας την τόσο δύσκολη περίπτωση του δαιμονισμού, έδειξαν δυσπιστία (όπως τους εξηγεί μετά το θαύμα ο ίδιος ο Κύριος), και γι’ αυτό ακριβώς δεν κατόρθωσαν να εκβάλουν το δαιμόνιο. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι κακεντρεχείς Γραμματείς να τους ειρωνεύονται και να τους δυσφημούν. Αλλά χρειαζόταν να απαλλαγεί όχι μόνο ο υιός, αλλά και ο πατέρας από μια άλλη φοβερότερη πάθηση. Την πάθηση της απιστίας. Για τούτο και όπως είδαμε, οι λόγοι αυτοί της επιπλήξεως του Κυρίου, είναι σε τόνο σπάνιας αυστηρότητας.

Η γενεά εκείνη, της οποίας αρχηγοί ήταν οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι, δηλ. το σαπισμένο και δυσώδες κατεστημένο του Ισραήλ, ήταν όχι μόνο άπιστη, αλλά και διεστραμμένη.

Και ήταν διεστραμμένη η γενεά εκείνη διότι ενώ έβλεπαν τα μοναδικά θαύματα που επιτελούσε ο Ιησούς, αυτοί επέμεναν στην απιστία τους και έτι πλέον βλασφημούσαν, αποδίδοντας την Θεϊκή δύναμη σε δαιμονική ενέργεια.

Με τη φράση «Έως πότε θα είμαι μαζί σας και έως πότε θα σας ανέχομαι;» δεν δηλώνει ο Κύριος ανυπομονησία, αλλά δείχνει ότι παρ’ όλη την αγάπη του, αισθάνεται τον Εαυτό Του εντελώς ξένο προς τη γενεά εκείνη της απιστίας. Αλλά όχι μόνο αυτό φίλοι μου. Θα πρέπει να το γνωρίζουμε και να διακηρύττουμε ξεκάθαρα και τούτη την αλήθεια που μας αποκαλύπτει ο λόγος του Θεού, ότι ο Κύριος Ιησούς δεν έχει μόνο ανοχή, αλλά και δικαιοσύνη. Και όπως έχει δημιουργήσει τους φυσικούς νόμους, ως Δημιουργός και Παντοκράτορας, έτσι έχει θέσει και τους πνευματικούς νόμους, οι οποίοι φυσικά λειτουργούν με ακρίβεια!

Επίσης είναι ανάγκη να γνωρίζουμε ότι ο Θεός δεν παραιτείται των «δικαιωμάτων Του».

Ολόκληρη η Αγία Γραφή, η Ιερά Παράδοση της Εκκλησίας μας, οι βίοι των Αγίων μας, πιστοποιούν την μεγάλη αυτή αλήθεια, ότι η αγάπη του Θεού ανέχεται μεν, πλην όμως δεν συμβιβάζεται με την αμαρτία και την πλάνη,  το κακό και την αδικία και μάλιστα την κοινωνική...

Υπάρχουν δυστυχώς και άνθρωποι της Εκκλησίας(;) οι οποίοι αρέσκονται να κηρύττουν την μισή αλήθεια, ότι δηλ. ο Θεός είναι μόνο ανοχή, αποφεύγοντας είτε για λόγους «ολιγοπιστίας», είτε «λαϊκίστικης πολιτικής» να ολοκληρώσουν την αλήθεια, ότι ο Θεός είναι και δικαιοσύνη και αποδίδει στον καθένα κατά τα έργα του.

Αυτή ακριβώς την αγάπη του Θεού, οι διεστραμμένες καρδιές και οι πορωμένες συνειδήσεις, αν δεν μετανοήσουν θα την εισπράξουν ως κόλαση.

Όπως ακριβώς, όσοι διαθέτουν υγιείς οφθαλμούς, απολαμβάνουν το ηλιακό φως και τα χρώματα της φύσεως, ενώ όσοι έχουν βεβλαμμένους τους οφθαλμούς, αυτό το ίδιο το ηλιακό φως το δέχονται επάνω τους ως «κόλαση», το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με την αγάπη του Θεού.

Στην αρχή λειτουργεί ως ανοχή και περιμένει τη μετάνοιά μας, κατόπιν όμως η ίδια η ψυχή που παραμένει αμετανόητη, θα εισπράξει την δικαιοσύνη. Και όπως ο Θεός δεν παύει ποτέ μα ποτέ να αγαπά, έτσι ακριβώς και όσοι τον αρνήθηκαν συνειδητά δεν θα παύσουν ποτέ να δέχονται αυτή την Θεϊκή αγάπη ως δικαιοσύνη, και αλλοίμονο ως ατελείωτη κόλαση...

Αδελφοί μου, μη θελήσουμε να μοιάσουμε προς τη γενεά των κακούργων και Χριστοκτόνων Εβραίων, την «άπιστον και διεστραμμένη», η οποία μόνη της και συνειδητά αρνήθηκε την ευσπλαχνία και την μακροθυμία του Θεού, καταντώντας σε ολέθρια αποτελέσματα που τα παρακολουθεί κανείς μέσα από την αδιάψευστη αντικειμενική Ιστορία...

Ας επωφελούμαστε από την μακροθυμία του Κυρίου και Θεού μας Ιησού Χριστού και μετά από κάθε παράβαση και αστοχία μας, ας επιστρέφουμε με ουσιαστική μετάνοια προς την Θεϊκή Του αγάπη, έχοντας την βεβαιότητα ότι η ζωντανή Πίστη προς Αυτόν και η δική Του αγάπη μπορούν να μας απαλλάξουν από κάθε εμπόδιο και κακό και φυσικά να μας χαρίσουν την αιώνια ευλογία. Αμήν. 

 

 

 

 

Άγιος Ματθίας ο Απόστολος

Άγιος Ματθίας ο Απόστολος

Βιογραφία

Πώς ο Ματθίας κατατάχθηκε στο χορό των δώδεκα Αποστόλων, το γνωρίζουμε από τις Πράξεις των Αποστόλων.

Μετά την προδοσία και τον απαγχονισμό του Ιούδα και μετά την Ανάληψη του Κυρίου, οι έντεκα μαθητές με την Παναγία βρίσκονταν στο υπερώον. Τότε ο Πέτρος πρότεινε να εκλεγεί άλλος αντί του Ιούδα, από τους άνδρες που ακολουθούσαν υπηρετώντας το Χριστό. Η πρόταση έγινε δεκτή και τέθηκαν δύο υποψήφιοι: ο Ιωσήφ ο καλούμενος Βαρσαββάς και ο Ματθίας. Τότε έβαλαν κλήρο, και δίνοντας σε όλους εμάς παράδειγμα εναπόθεσης κάθε εκλογής μας στο Θεό, προσευχήθηκαν όλοι μαζί ως εξής: «Σὺ Κύριε, καρδιογνῶστα πάντων, ἀνάδειξαν ὃν ἐξελέξω ἐκ τούτων τῶν δυὸ ἕνα, λαβεῖν τὸν κλῆρον τῆς διακονίας ταύτης καὶ ἀποστολῆς» (Πράξεις των Αποστόλων, α’ 23-26). Δηλαδή: Συ Κύριε, που γνωρίζεις τις καρδιές όλων, φανέρωσε καθαρά εκείνον που εξέλεξες, ένα από αυτούς τους δύο, για να επωμισθεί το αξίωμα της αποστολικής διακονίας. Στη συνέχεια ο κλήρος έπεσε στο Ματθία. Και έτσι προστέθηκε στους έντεκα Αποστόλους.

Από τη μετέπειτα ζωή του Ματθία, γνωρίζουμε ότι κήρυξε το Ευαγγέλιο στην Αιθιοπία, όπου και τελείωσε τη ζωή του μαρτυρικά.


Ἀπολυτίκιον
Ἦχος γ’.

Ἀπόστολε ἅγιε Ματθία, πρέσβευε τῷ ἐλεήμονι Θεῷ ἵνα πταισμάτων ἄφεσιν, παράσχῃ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον 
Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.

Θείω Πνεύματι, κεκληρωμένος, συνεπλήρωσας, τῶν Ἀποστόλων, τὴν δωδεκάριθμον φάλαγγα ἔνδοξε, μεθ’ ὧν κηρύξας τοῦ Λόγου τὴν κένωσιν, ἐθαυμαστώθης Ματθία Ἀπόστολε. Ἀλλὰ πρέσβευε, δοθήναι τοὶς σὲ γεραίρουσι, πταισμάτων ἱλασμὸν καὶ μέγα ἔλεος.

Κοντάκιον
Ἦχος δ΄. Ἐπεφάνης σήμερον.

Φωταυγὴς ὡς ἥλιος, εἰς πάντα κόσμον, ἐξελθὼν ὁ φθόγγος σου, καταφωτίζει τῶν ἐθνῶν, τὴν Ἐκκλησίαν ἐν χάριτι, θαυματοφόρε, Ματθία Ἀπόστολε.

Ἐξῆλθεν ἀρθείς, Ἰούδας ἐπὶ βρόχου,

Εἰσῆλθεν ἀρθείς, Ματθίας ἐπὶ ξύλου.

Ἤρθη ἀμφ’ ἐνάτῃ ξύλῳ ἠύθεος Ματθίας.

 Πηγή:saint.gr