Βίος Αγίας Κικιλίας
Η
Αγία Μάρτυς Κικιλία (ή καλύτερα γνωστή ή και ορθότερα αποδιδόμενη ως
Καικιλία),καταγόταν από την Ρώμη, από οικογένεια ευγενών, οι οποίοι όμως
ήσαν ειδωλολάτρες, και έζησε πιθανότατα στις αρχές του τρίτου αιώνος. Η
Αγία διακρινόταν από μεγάλη πίστη στον αληθινό Θεό, και ήταν πολύ
ελεήμων. Ποθούσε την αιώνιο ευφροσύνη του Αθανάτου Νυμφίου των ψυχών,
και ζούσε με την προσμονή της Παρουσίας Του, υμνολογώντας Τον παρθενικά,
μαζί με τους Ασωμάτους Αγίους Αγγέλους. Γι’ αυτό και όταν οι γονείς της
την νύμφευσαν δια της βίας με τον ειδωλολάτρη Βαλεριανό, αυτή του
απεκάλυψε ένα μυστικό: ότι δηλαδή, Άγιος Άγγελος εφύλασσε ζηλότυπα την
παρθενία της, και πως θα αξιωνόταν να τον δει και αυτός, αν καθαριζόταν
δια του αγίου Βαπτίσματος!
Ο
Βαλεριανός δέχθηκε, βαπτίσθηκε από τον κρυμμένο, λόγω των διωγμών,
Επίσκοπο Ρώμης Ουρβανό, και όταν επέστρεψε στην συζυγική στέγη τους,
βρήκε την Αγία προσευχομένη μαζί με φωτεινό Άγιο Άγγελο, ο οποίος και
τους στεφάνωσε με στέφανο δόξης και αφθαρσίας, προτρέποντας τους σε ζωή
εγκρατείας και χάριτος. Ο Βαλεριανός αλλοιωμένος «την καλήν αλλοίωσιν»,
ζήτησε ως χάρη, να φωτισθεί και ο αδελφός του Τιβούρτιος, όπως και έγινε
μετά από λίγο.
Ο Τιβούρτιος μετανόησε για την προηγουμένη ζωή του, και φωτίσθηκε. Σε τόση δε αρετή έφθασε ο Τιβούρτιος, ώστε αξιώθηκε να συνομιλεί καθημερινά με τους Αγίους Αγγέλους!
Ο Τιβούρτιος μετανόησε για την προηγουμένη ζωή του, και φωτίσθηκε. Σε τόση δε αρετή έφθασε ο Τιβούρτιος, ώστε αξιώθηκε να συνομιλεί καθημερινά με τους Αγίους Αγγέλους!
Και
οι τρεις Άγιοι εξακολουθούσαν να ενταφιάζουν τους χριστιανούς Μάρτυρες,
και για τον λόγο αυτό οι αδελφοί Βαλεριανός και Τιβούρτιος καταγγέλθηκαν
στον έπαρχο της πόλεως, και συνελήφθησαν. Καταδικάσθηκαν σε θάνατο δι’
αποκεφαλισμού. Τότε ήταν που ο δήμιος τους καπηλάριος Μάξιμος, ο οποίος
εντυπωσιάσθηκε βαθειά από το θάρρος των Αγίων και την αφοβία τους
ενώπιον του θανάτου, είδε κατά την ώρα του μαρτυρίου τους, φωτεινούς
Αγίους Αγγέλους να παραλαμβάνουν τις ψυχές των Μαρτύρων, και να τις
οδηγούν με δόξα στους ουρανούς! Τότε ομολόγησε και αυτός Πίστη στον
Χριστό, και μαρτύρησε ευθύς αμέσως, για να τύχει της ιδίας δόξης με τους
Μάρτυρες, την οποίαν είδε και πόθησε.
Η
Αγία Καικιλία συνέχισε παρ’ όλα αυτά, να ενταφιάζει Αγίους Μάρτυρες, να
διανέμει την περιουσία της στους πτωχούς, και να διαδίδει τον λόγο του
Θεού.
Η παρθενομάρτυς δε, είχε πάντοτε μαζί της ένα άγιο Ευαγγέλιο, «προς αμυντήριον αυτής και φυλακτήριον», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης. Σύντομα όμως συνελήφθη και η ίδια, και βασανίσθηκε φρικτά. Μάλιστα, η ανδρεία, η παρρησία και οι θαυματουργίες της, είχαν ως αποτέλεσμα να μεταστραφούν τετρακόσιες ψυχές στην Πίστη του Χριστού, διαρκούντος του μαρτυρίου της!
Η παρθενομάρτυς δε, είχε πάντοτε μαζί της ένα άγιο Ευαγγέλιο, «προς αμυντήριον αυτής και φυλακτήριον», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης. Σύντομα όμως συνελήφθη και η ίδια, και βασανίσθηκε φρικτά. Μάλιστα, η ανδρεία, η παρρησία και οι θαυματουργίες της, είχαν ως αποτέλεσμα να μεταστραφούν τετρακόσιες ψυχές στην Πίστη του Χριστού, διαρκούντος του μαρτυρίου της!
Οι
τύραννοι την έβαλαν τελικά σε πυρακτωμένο λέβητα – λουτρό, αλλά επειδή
διαφυλάχθηκε αβλαβής παρά την παρέλευση τριών ημερών, αποφάσισαν να την
αποκεφαλίσουν. ο δήμιος, όπως ανεπιβεβαίωτα γράφεται, την χτύπησε τρεις
φορές στον λαιμό με το μαχαίρι, χωρίς όμως και να κατορθώσει να την
θανατώσει. Η Αγία, τραυματισμένη, έζησε ακόμη τρεις ημέρες, ενισχύοντας
τους πιστούς οι οποίοι άλειφαν με το αίμα της πληγής της υφάσματα, τα
οποία χρησιμοποιούσαν για θαυματουργικές θεραπείες. Τελικά, παρέδωσε την
αγνή και ηρωική ψυχή της, με προσευχή ευχαριστίας προς τον Κύριο μας,
περίπου το 230 μ.Χ.
Έκτοτε
επιτέλεσε πολλά Θαύματα. Στην θέση του Μαρτυρίου της, στο σπίτι της
στην Ρώμη, ανεγέρθηκε μετέπειτα Ναός επ’ ονόματί Της. Η Αγία τιμώταν
στην Κατακόμβη του Αγίου Καλλίστου. Το έτος 817 ανευρέθηκε ο τάφος της,
και το έτος 1599 ανοίχθηκε, οπότε αποκαλύφθηκε το ιερό Λείψανο της σώο
και αβλαβές, σε κατάσταση αδιαφθορίας!
Στο
πρωτότυπο λατινικό κείμενο του Μαρτυρίου της Αγίας Καικιλίας αναφέρεται,
ότι κατά τους γάμους της, όταν ηχούσε η μελωδία της κοσμικής μουσικής, η
Αγία έψαλλε μυστικά στην καρδιά της ύμνους αγάπης στον Ιησού, τον
πραγματικό της Νυμφίο. Ίσως απ’ αυτό να συσχετίσθηκε στην Δύσι η Αγία με
την μουσική, της οποίας μουσικής, θεωρείται ακόμη και σήμερα προστάτης
από την δυτική χριστιανοσύνη.
Είθε
οι ένδοξοι Άγιοι Μάρτυρες Καικιλία, Βαλεριανός, Τιβούρτιος και Μάξιμος,
να βοηθούν και να ευεργετούν όσους θα τους επικαλούνται με πίστη και
ευλάβεια!
Άγιοι Φιλήμων ο Απόστολος, Άρχιππος, Ονήσιμος και Απφία
Ο Άγιος Ονήσιμος ο Απόστολος μαθητής του Αποστόλου Παύλου
Ο Άγιος Ονήσιμος ήταν δούλος στο σπίτι του πλουσίου Φιλήμονα στις Κολοσσές της Μικράς Ασίας στα χρόνια του Αποστόλου Παύλου.
O Φιλήμων, μαζί με όλους τους ανθρώπους του σπιτιού του, ήταν χριστιανός και στοργικός με όλους.
Ο Ονήσιμος όμως ήταν ειδωλολάτρης και ήθελε να πάει στη Ρώμη για να κάνει τη ζωή που ήθελε.
Έτσι ο Ονήσιμος κλέβει τον κύριο του, εξοικονομεί τα ναύλα και φεύγει για την Ρώμη.
Φτάνοντας, δε βρίσκει δουλειά πουθενά και γυρνά άσκοπα… στους δρόμους.
Σον καταλαμβάνει μεγάλη στενοχώρια και πλησιάζει την Ρωμαϊκή Χριστιανική Κοινότητα.
H βοήθεια που του προσφέρουν οι Χριστιανοί είναι πολύ μεγάλη.
Αρχίζει να μετανοεί για την πράξη του και συγχρόνως μαθαίνει ότι στη Ρώμη βρίσκεται ο υπόδικος Απόστολος Παύλος, τον οποίο έχει γνωρίσει στο σπίτι του Φιλήμονα και έχει εντυπωσιαστεί από την παρουσία του παρόλο που τότε ήταν ειδωλολάτρης.
Νοιώθει έντονη την επιθυμία να τον επισκεφτεί και αισθάνεται μία συνταρακτική εσωτερική μεταβολή.
Ο Ονήσιμος επισκέπτεται τον Απόστολο Παύλο, ο οποίος του φέρεται στοργικά και πατρικά.
Συντάσσει τότε ο Απόστολος Παύλος τη γνωστή σε όλους επιστολή προς Φιλήμονα να συγχωρέσει τον Ονήσιμο μία και έχει ήδη μετανοήσει ο Ονήσιμος και έχει βαπτιστεί Χριστιανός.
Ο Ονήσιμος γίνεται απόστολος της Αγίας Πίστεως, χειροτονείται επίσκοπος και λαμβάνει μαρτυρικό θάνατο στους Ποτιόλους της Μικράς Ασίας.
Η μνήμη του εορτάζεται στις 15 Φεβρουαρίου και είναι ο προστάτης Άγιος των Φυλακισμένων.
Βιογραφία
Οι Άγιοι Φιλήμων, Άρχιππος, Ονήσιμος και Απφία ήταν μαθητές του Αποστόλου Παύλου (περί το 54 μ.Χ.) και τους αναφέρει ο Απόστολος Παύλος στην προς Φιλήμονα επιστολή του.
Ο Φιλήμων και η σύζυγος του Απφία ήταν χριστιανοί στην πόλη των Κολοσσών, με ανεπτυγμένο αίσθημα φιλανθρωπίας. Χρησιμοποιούσαν δε τα πλούτη τους με προθυμία για την ανακούφιση φτωχών, ασθενών και για την ανάπτυξη του έργου του Χριστού. Στο χριστιανισμό προσήλθαν δια του Αποστόλου Παύλου, όταν αυτός είχε έλθει στην πόλη τους. Μάλιστα, για τις αγαθοεργίες του Φιλήμονα γράφει συγκεκριμένα: «Χάριν έχομεν πολλήν και παράκλησιν επί την αγάπη σου ότι τα σπλάγχνα των αγίων αναπέπαυται δια σου, αδελφέ» (Προς Φιλήμονα, 7). Δηλαδή, έχουμε πολλή χαρά και παρηγοριά για την αγάπη σου, διότι οι καρδιές των αδελφών χριστιανών έχουν βρει ανάπαυση με τις ευεργεσίες και αγαθοεργίες σου, αδελφέ.
Για τον Άρχιππο λέγεται ότι ήταν συγγενής, ίσως και γιος του Φιλήμονα και της Απφίας. Ο Παύλος, επειδή ο Άρχιππος είχε μεγάλη αφοσίωση στη διάδοση του Ευαγγελίου, στην προς Φιλήμονα επιστολή του τον ονομάζει στρατιώτη.
Ο Ονήσιμος ήταν υπηρέτης του Φιλήμονα, από τον όποιο απέδρασε και πήγε στη Ρώμη. Εκεί έπεσε στα δίχτυα του Αποστόλου Παύλου, που τον έστειλε πίσω στο Φιλήμονα, χριστιανό πλέον. Και παρακαλεί τον Φιλήμονα να δεχθεί τον Ονήσιμο, όχι σαν υπηρέτη, αλλά σαν αδελφό.
Κατά την παράδοση, όλοι μαρτύρησαν για τη διάδοση του Ευαγγελίου.
Να σημειώσουμε τέλος, ότι ο Aπόστολος Oνήσιμος εορτάζεται χωριστά στις 15 Φεβρουαρίου και ο Aπόστολος Άρχιππος εορτάζεται χωριστά στις 19 Φεβρουαρίου. Σήμερα, εορτάζεται κυρίως ο Άγιος Aπόστολος Φιλήμων και η Aπφία.
Απολυτίκιον
Ήχος γ’.
Απόστολοι Άγιοι, πρεσβεύσατε τω ελεήμονι Θεώ ίνα πταισμάτων άφεσιν, παράσχη ταις ψυχαίς ημών.
Έτερον Απολυτίκιον
Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Tετράς η θεοσύλλεκτος των αποστόλων Χριστού Φιλήμων και Άρχιππος και συν Απφία ομού, ο θείος Ονήσιμος· λάμψαντες τοις εν σκότει αληθείας την γνώσιν, ήθλησαν ομοφρόνως και την πλάνην καθείλον· και νυν εξευμενίζονται πάσι τον Κύριον.
Κάθισμα
Ήχος πλ. δ’. Την Σοφίαν και Λογον.
Τω αρότρω του λόγου καλλιεργών, χερσωθείσας καρδίας, Ιερουργέ, την θείαν επίγνωσιν, γεωργείν παρεσκεύασας, και καθελών τεμένη, ειδώλων ανήγειρας, Εκκλησίας μάκαρ, εις δόξαν του Κτίστου σου· όθεν συνελθόντες την αγίαν σου μνήμην, Φιλήμον δοξάζομεν, ιερώς φωτιζόμενοι, και συμφώνως βοώμέν σοι. Πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, των πταισμάτων άφεσιν δωρήσασθαι, τοις εορτάζουσι πόθω, την αγίαν μνήμην σου.
Απολυτίκιο.
Ήχος α’. Της Ερήμου πολίτης.
Σαις ακτίσι του Παύλου φωτισθείς την διάνοιαν, ώφθης υπηρέτης του Λόγου και Απόστολος ένθεος και όνησιν εβράβευσας ζωής, Ονήσιμε θεράπων του Χριστού, δια λόγων και θαυμάτων θεοπρεπών, τοις πίστει εκβοώσι σοι, δόξα τω σε δοξάσαντι φαιδρώς, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σου, πάσιν ιάματα.
Έτερον Απολυτίκιον
Απόστολε άγιε Ονήσιμε, πρέσβευε τω ελεήμονι Θεώ, ίνα πταισμάτων άφεσιν,
παράσχη ταις ψυχαίς ημών.
Κοντάκιον. Ήχος δ’. Επεφάνης σήμερον.
Ως ακτίς εξέλαμψας, τη οικουμένη, ταις βολαίς λαμπόμενος, ηλίου μάκαρ
παμφαούς, Παύλου του κόσμον φωτίσαντος, διο σε πάντες, τιμώμεν
Ονήσιμε.
Έτερον Κοντάκιον. Ήχος πλ δ’. Τη Υπερμάχω
Σης απορρήτου του Θεού ημών κενώσεως τον θείον κήρυκα, εξ’ ης ημίν η λύτρωσις απορρέει και η άκρα ελευθερία τοις εχθρώ δεδουλωμένοις παναλάστορι δούλον Κτίσαντος πιστόν ανευφημήσωμεν πόθω κράζοντες χαίροις, μάρτυς Ονήσιμε.
Μεγαλυνάριον.
Δούλε του Φιλήμονος αγαθέ, δούλος του Κυρίου ανεδείχθης όντως πιστός διδαχαίς υπείκων του θεηγόρου Παύλου, Ονήσιμε, μαρτύρων πίστεως κλέϊσμα.
Έτερον Μεγαλυνάριον.
Παύλω τω θεόπτη μαθητευθείς, ώφθης αληθείας, θεηγόρος μυσταγωγωγός υπέρ της προθύμως, Ονήσιμε αθλήσας, ονήσιμον πηγάζεις, χάριν τοις χρήζουσι.
Πηγή: onisimos.gr – saint.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου