14 Μαΐου μνήμη του Αγίου μάρτυρος Ισιδώρου του εν Χίω και του Αγίου ιερομάρτυρος Θεράποντος επισκόπου Κύπρου

Ο ΑΓΙΟΣ ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΚΑΙ Η ΤΙΜΗ ΤΟΥ ΣΤΗ ΜΥΡΟΒΟΛΟ ΧΙΟ

Στις 14 Μαΐου τιμάται και εορτάζεται πανηγυρικά στο μυροβόλο και αγιοτόκο νησί της Χίου η μνήμη του Αγίου Ισιδώρου, ο οποίος έβαψε με το αγνό και τίμιο αίμα του την ένδοξη και ιστορική χιακή γη και έγινε ο πρώτος μάρτυς, ο οποίος εδραίωσε το δένδρο της χριστιανικής πίστεως σ’ αυτό το ευλογημένο νησί του Αιγαίου. Ο καταγόμενος από ειδωλολατρική, αλλά αρχοντική οικογένεια της Αλεξάνδρειας και πρωτομάρτυς της Χίου Άγιος Ισίδωρος, ο οποίος γεννήθηκε περί το 230 μ.Χ., υπηρετούσε ως αξιωματικός του ρωμαϊκού στόλου. Όταν όμως η μοίρα του στόλου αγκυροβόλησε στη Χίο, ήρθε σε επαφή με τη χριστιανική κοινότητα του νησιού και έτσι εγκολπώθηκε τον Σωτήρα και Λυτρωτή Χριστό. Το γεγονός αυτό καταγγέλθηκε στον ειδωλολάτρη ναύαρχο Νουμέριο, ο οποίος άρχισε να παρακαλεί τον Ισίδωρο να αρνηθεί τον Ιησού Χριστό και να θυσιάσει στα ψεύτικα είδωλα. Η ακλόνητη πίστη του τον οδήγησε στη φυλακή και σε φρικτά βασανιστήρια. Ενημερώθηκε μάλιστα και ο ειδωλολάτρης πατέρας του, ο οποίος ήρθε στη Χίο για να πείσει τον γιο του να εγκαταλείψει τη χριστιανική πίστη και να επιστρέψει στη θρησκεία των ειδώλων. Οι προσπάθειες όμως του πατέρα του δεν έφεραν απολύτως κανένα αποτέλεσμα. Έτσι έφτασε στο σημείο να καταραστεί το ίδιο του το παιδί και να το παραδώσει στον Νουμέριο για να το βασανίσει ανελέητα. Αφού δόθηκε η εντολή να δέσουν τον νεαρό Ισίδωρο σε άλογα, τον έσυραν σε μια διαδρομή από την πόλη της Χίου έως το χωριό Νεοχώρι. Ο αιμόφυρτος και τραυματισμένος Ισίδωρος έμεινε ζωντανός χάρη στο ακμαίο του φρόνημα και την πλήρη αφοσίωσή του στον Νυμφίο Χριστό μέχρι που αποφασίστηκε ο αποκεφαλισμός του. Το μαρτύριο του Αγίου Ισιδώρου, το οποίο έλαβε χώρα στις 14 Μαΐου του 250 μ.Χ., κατέστη φωτεινό παράδειγμα και σημείο ευλαβικής αναφοράς για μάρτυρες, νεομάρτυρες, επισκόπους, ασκητές και οσίους, που γεννήθηκαν, έζησαν ή τελείωσαν την επίγεια βιοτή τους στο μυροβόλο νησί της Χίου, το οποίο αγίασαν με τη χριστομίμητη ζωή και τα θαύματά τους. Μετά τη μαρτυρική τελείωση του Αγίου Ισιδώρου μια ευσεβής και ενάρετη γυναίκα, ονόματι Μυρόπη, πήρε κρυφά το σώμα του νεαρού αθλητού της πίστεως και το ενταφίασε με τις πρέπουσες τιμές. Όμως η σθεναρή ομολογία της πράξης της στον σκληρόκαρδο ναύαρχο Νουμέριο, όταν μάλιστα παρουσιάσθηκε από μόνη της ενώπιον του, προκάλεσε τον ανελέητο βασανισμό και τον εγκλεισμό της στη φυλακή, όπου και παρέδωσε την αγία της ψυχή στον Κύριο, Τον οποίο τόσο πολύ αγάπησε και υπηρέτησε. Ενταφιάσθηκε δίπλα από τον τάφο του Αγίου Ισιδώρου και τιμάται ως ένδοξος παρθενομάρτυς και πρωτομάρτυς Αγία της Χίου στις 2 Δεκεμβρίου.

Το ένδοξο μαρτύριο του πρωτομάρτυρος της Χίου Αγίου Ισιδώρου συνδέεται σύμφωνα με τη χιακή λαϊκή παράδοση με το πολύτιμο και αρωματικό προϊόν της μαστίχας, αφού οι άγριοι σχίνοι, οι οποίοι φύονταν στο νότιο τμήμα του νησιού, αγιάσθηκαν από το αιμόφυρτο σώμα του νεαρού αθλητού της πίστεως και από τότε άρχισαν να δακρύζουν. Τα δάκρυα του «Αγίου Ισιδώρου», όπως τα αποκαλεί χαρακτηριστικά ο ευσεβής χιακός λαός, αποτελούν τη φημισμένη σε όλο τον κόσμο χιώτικη μαστίχα, η οποία αποτελεί παγκόσμιο προνόμιο και αναπόσπαστο στοιχείο της χιακής πολιτιστικής κληρονομιάς. Ήδη από την εποχή του μαρτυρίου του Αγίου Ισιδώρου άρχισε η συστηματική καλλιέργεια του μαστιχόδενδρου και χάρη στο πολύτιμο προϊόν της μαστίχας, το οποίο μέχρι σήμερα παράγεται στα εικοσιτέσσερα χωριά της νότιας Χίου, που αποκαλούνται Μαστιχοχώρια, οφειλόταν για μεγάλο χρονικό διάστημα η οικονομική και κοινωνική ευημερία των κατοίκων του νησιού.

Το 1125μ.Χ. και μετά την κατάληψη της Χίου από τους Ενετούς επί των ημερών του βυζαντινού αυτοκράτορος Ιωάννου Β΄ Κομνηνού (1118-1143), εκλάπη το λείψανο του Αγίου Ισιδώρου και μετεκομίσθη στη Βενετία, όπου και φυλάσσεται μέχρι σήμερα στο ομώνυμο παρεκκλήσιο του Αγίου στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Μάρκου μαζί με την τίμια κάρα του, η οποία έφθασε στη Βενετία το 1627 μ.Χ. Το 1967 και κατόπιν ενεργειών του αειμνήστου Τοποτηρητού της Ιεράς Μητροπόλεως Χίου, Μητροπολίτου Μυτιλήνης Ιακώβου, προς τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, ο Καρδινάλιος Ουρμπάνι υποσχέθηκε να αποστείλει στην Τοπική Εκκλησία της Χίου τμήμα του ιερού λειψάνου του πρωτομάρτυρος Αγίου Ισιδώρου. Μ’ αυτό τον τρόπο εκπληρώθηκε ο ευσεβής πόθος του φιλόχριστου και φιλάγιου χιακού λαού για τον επαναπατρισμό του λειψάνου του Αγίου μετά από 842 έτη από την υφαρπαγή και μετακομιδή του στη Βενετία. Έτσι την Κυριακή της Πεντηκοστής 18 Ιουνίου 1967 ο ευσεβής χιακός λαός υποδέχθηκε με ευλάβεια και συγκίνηση στο λιμάνι της Χίου το τμήμα του ιερού λειψάνου του πρωτομάρτυρος της νήσου Αγίου Ισιδώρου. Στη συνέχεια μεταφέρθηκε με την πρέπουσα εκκλησιαστική λαμπρότητα στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό των Αγίων Μηνά, Βίκτωρος και Βικεντίου, όπου και φυλάσσεται και εκτίθεται προς προσκύνηση μέχρι σήμερα. Στον ιστορικό και μεγαλοπρεπή αυτό Μητροπολιτικό Ναό της Χίου τελείται κατ’ έτος στις 14 Μαΐου ο επίσημος παγχιακός εορτασμός της πάντιμης μνήμης του Αγίου Ισιδώρου με τη συμμετοχή του οικείου επισκόπου και πλήθους πιστών.

Το ένδοξο μαρτύριο του πρωτομάρτυρος της Χίου, ο οποίος θεωρείται προστάτης άγιος των αρτοποιών, συντέλεσε τόσο στην ευρεία διάδοση του ονόματός του ως βαπτιστικού στον ευσεβή χιακό λαό όσο και στη διάδοση της τιμής του σε ολόκληρο το νησί και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό, ώστε ο Άγιος Ισίδωρος να αριθμεί στη Χίο τους περισσότερους ναούς επ’ ονόματί του από όλους τους αγίους, οι οποίοι συναριθμούνται στο τοπικό αγιολόγιο του μυροβόλου νησιού. Είναι ενδεικτικό ότι στην κωμόπολη του Βροντάδου υπάρχει ενοριακός ναός επ’ ονόματι του Αγίου Ισιδώρου, ο οποίος ανεγέρθηκε μεταξύ των ετών 1887 και 1890, ενώ το 1953 επεκτάθηκε με την αφιέρωση του δεξιού κλίτους του ναού στην Αγία παρθενομάρτυρα Μυρόπη. Διάσπαρτοι είναι σε όλη την έκταση του νησιού και άλλοι ναοί, μεταξύ δε αυτών και γραφικά εξωκκλήσια, επ’ ονόματι του λαοφιλούς Αγίου Ισιδώρου του εν Χίω μαρτυρήσαντος (Τάλλαρος Κάμπου, Καρδαμάδα Κάμπου, Νεοχώρι, Νένητα, Καλλιμασιά, Αρμόλια, Πυργί, Μεστά, Λιθί, Ελάτα, Κώμη, Δαφνώνας, Κοινή, Άγιος Γεώργιος Συκούσης, Αυγώνυμα, Παρπαριά, Αμάδες, Παραγκλί). Μάλιστα στο Νεοχώρι, όπου είναι και ο τόπος μαρτυρίου του Αγίου Ισιδώρου, τελούνταν στην εορτή του τα παλαιότερα χρόνια μεγάλη παγχιακή πανήγυρη, η οποία συνοδευόταν και με αλογοδρομίες. Το γεγονός αυτό αποτυπώνεται και στο λαϊκό χιακό δίστιχο: «Στίς δεκατέσσερις τοῦ Μᾶ’ τ’ Ἁγιοῦ Σιδέρου σκόλη πανηγυράκιν γίνεται ἀπ’ ὄξω ἀπ’ τό Νεχῶρι μαζεύοντεν ἀφ’ τά χωριὰ κι ἀπό τήν χῶραν, ὅλοι».

Η λαϊκή χιακή παράδοση συνέδεσε την τιμή του Αγίου με την υγεία και ευεξία του σώματος, γι’ αυτό και ο Άγιος Ισίδωρος αποκαλείται από τον χιακό λαό Αϊ-Σίδερος και μάλιστα οι πιστοί κάνουν τάματα για να είναι σιδερένιοι. Πολυάριθμα είναι και τα θαύματα, τα οποία με τη χάρη του Παναγάθου και Παντοδυνάμου Θεού έχει επιτελέσει ο Άγιος Ισίδωρος σε όσους τον επικαλούνται με πίστη και ευλάβεια. Η προφορική παράδοση του χιακού λαού διηγείται μέχρι σήμερα θεραπείες παραλύτων και άλλων ασθενών, ενώ αποδέκτης της θαυματουργικής χάριτος του Αγίου υπήρξε και ο Άγιος Άνθιμος της Χίου (1869-1960), ο και κτίτωρ της Ιεράς Μονής της Παναγίας Βοηθείας. Θαυματουργική υπήρξε και η παρουσία του ιερού λειψάνου του στη Βενετία, αφού το 1348 παρουσιάσθηκε ο Άγιος στη λιμνοθάλασσα και έτσι διασώθηκε η πόλη και οι κάτοικοι της από την τρομερή επιδημία της πανώλης, η οποία είχε ξεσπάσει την εποχή εκείνη. Η θαυματουργική αυτή επέμβαση του Αγίου συντέλεσε στο να αποκτήσει ο εν Χίω μαρτυρήσας Άγιος Ισίδωρος ξεχωριστή θέση στη θρησκευτική συνείδηση των κατοίκων της Βενετίας, γεγονός που επιβεβαιώνεται και από την αφιέρωση παρεκκλησίου επ’ ονόματί του στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Μάρκου, το οποίο κοσμείται με θαυμάσια ψηφιδωτά.

Η ευχή όλων μας είναι ο ένδοξος πρωτομάρτυς της νήσου Χίου Άγιος Ισίδωρος να καταστεί φωτεινός οδοδείκτης για τη νεολαία της πατρίδος μας, διδάσκοντας και παραδειγματίζοντας με την ανεπίληπτη βιοτή, το ακμαίο φρόνημα και τη σθεναρή του πίστη στον Ιησού Χριστό.

Αριστείδης Γ. Θεοδωρόπουλος Εκπαιδευτικός

Βιβλιογραφία
• Επισκόπου Φαναρίου Αγαθαγγέλου - Χρύσας Μαλτέζου - Ενρίκο Μορίνι, Ιερά Λείψανα Αγίων της καθ’ ημάς Ανατολής στη Βενετία, Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος, Α΄ Έκδοση, Αθήνα 2005.
• Θεοδωροπούλου Αριστείδου Γ., Άγιος Ισίδωρος - Ο ένδοξος πρωτομάρτυς της Χίου, syndesmosklchi.blogspot.com 13-05-2010.
• Θεοδωροπούλου Αριστείδου Γ., Η Αγία Μυρόπη - Η ένδοξος πρωτομάρτυς της Χίου, syndesmosklchi.blogspot.com 01-12-2010.
• Ναοί της Χίου, www.naoschios.blogspot.com.
• Χαλκιά - Στεφάνου Πόπης, Οι Άγιοι της Χίου, Εκδόσεις Επτάλοφος, Β΄ Έκδοσις, Αθήναι 2008.

Εικόνες:

1. Φορητή εικόνα του πρωτομάρτυρος της Χίου Αγίου Ισιδώρου του 19ου αιώνος από τον ομώνυμο Ιερό Ναό του Αγίου Ισιδώρου Πετροκοκκίνων Κάμπου Χίου.
2. Η παγκοσμίου φήμης χιώτικη μαστίχα αποτελεί για τον ευσεβή χιακό λαό το δάκρυ του Αγίου Ισιδώρου, ο οποίος αγίασε με το αιμόφυρτο σώμα του τους άγριους σχίνους της νότιας Χίου.
3. Συλλογή μαστίχας σε μαστιχοπαραγωγική περιοχή έξω από το χωριό Νεοχώρι, όπου μαρτύρησε ο πρωτομάρτυς της Χίου Άγιος Ισίδωρος.
4. Χάρη στο ένδοξο μαρτύριο του Αγίου Ισιδώρου παράγει η μυροβόλος Χίος το αρωματικό και πολύτιμο προϊόν της μαστίχας.
5. Το κουβούκλιο με το τμήμα του ιερού λειψάνου του Αγίου Ισιδώρου στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό της Χίου.
6. Η Παλαιοχριστιανική Βασιλική του Αγίου Ισιδώρου στην πόλη της Χίου.
7. Ο ιερός ενοριακός ναός του Αγίου Ισιδώρου στον Βροντάδο.
8. Το εξωκκλήσιο του Αγίου στα Αρμόλια.
9. Το εξωκκλήσιο του Αγίου στην Καλλιμασιά
10. Το εξωκκλήσιο του Αγίου στο Λιθί.
11. Το εξωκκλήσιο του Αγίου στο Νεοχώρι, όπου και ο τόπος μαρτυρίου του.
12. Φορητή εικόνα του Αγίου Ισιδώρου που φυλάσσεται σε ένα από τα Μαστιχοχώρια της Χίου
13. Η μετακομιδή του ιερού λειψάνου στου Αγίου Ισιδώρου στη Βενετία. Ψηφιδωτή απεικόνιση στο παρεκκλήσιο του Αγίου Ισιδώρου στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Μάρκου Βενετίας. 

ΒΙΟΣ ΑΓΙΟΥ ΘΕΡΑΠΟΝΤΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΥΠΡΟΥ


 

 

 
Ο μακάριος αυτός άνδρας, καταγόταν από την χώρα των Αλεμάνων (Δουκάτο στην περιοχή της Γερμανίας), από ευγενείς και ευσεβείς γονείς. Καταφρόνησε όλες τις ανάγκες της ζωής γιατί εκπαιδεύτηκε στα Ιερά Γράμματα κατανοώντας τα πλήρως. Περνούσε κάθε ημέρα, όλο τον χρόνο του στις ιερές Εκκλησίες, μελετώντας τις Γραφές. Η ζωή του ήταν πολύ λιτή και απλή. Ήθελε να αρέσει στον Θεό και για να αποκτήσει την επίδοση των αρετών, σκληραγωγούσε τον εαυτό του σε εγκράτεια και πολλούς αγώνες. Έγινε ένθερμος κύρηκας του Χριστού. Ο επίσκοπος της Αλεμανίας τον κάλεσε -αφού έμαθε για την ζωή του- και με την συνεργεία της θείας Πρόνοιας και την ψήφο του λαού χειροτονήθηκε Επίσκοπος. Αξίζει να σημειωθεί, ότι ο άγιος Θεράπων δεν το επιθυμούσε αυτό, αλλά υπάκουσε στην εντολή της θείας Χάριτος και εγκαταστάθηκε στην πατρίδα του με τον βαθμό του Επισκόπου. Λάμπρυνε το αξίωμά του, έγινε διδάσκαλός της Ορθοδοξίας και ακριβής στον λόγο του. Μετέστρεψε πολλούς από διάφορες αιρέσεις πίσω στην Αληθινή Πίστη της Ορθοδοξίας.

Επειδή ποίμανε θεάρεστα για πολλά χρόνια το ποίμνιο του Χριστού, ο Διάβολος, κήρυξε βρώμικο πόλεμο κατά της Εκκλησίας του Χριστού, για την προσκύνηση των Αγίων Εικόνων. Ο Άγιος Θεράπων αντιτάχθηκε και άσκησε κριτική στους εικονομάχους αποκαλώντας αυτούς αιρετικούς, άθεους και ασεβείς. Εκείνοι, μη ανεχόμενοι τις ύβρεις του Αγίου, τον συκοφάντησαν και τον φυλάκισαν και με σιδερένια νύχια έσκιζαν τον σώμα του. Ο Άγιος, τα υπέμεινε όλα αυτά με χαρά και έλεγε στους βασανιστές του «Για την Αγία Εικόνα του Χριστού, είμαι έτοιμος ακόμα και κομμάτια να γίνω». Και αυτοί έδεσαν χειροπόδαρα και φυλάκισαν τον Άγιο, τοποθετώντας μάλιστα και μεγάλη φρουρά έξω από το κελί του. Και ενώ οι θύρες του κελιού του ήταν σφραγισμένες, Άγγελος Κυρίου παρουσιάστηκε στον Άγιο τρείς φορές και αφού του έλυσε τα δεσμά και του γιάτρεψε τις πληγές, του είπε «Σήκω και μη φοβάσαι τίποτα. Ακούστηκε η προσευχή σου γνήσιε Μαθητή του Χριστού». Το επόμενο πρωί, οι φρουροί έβγαλαν τον Άγιο από το κελί του, τον χτυπούσαν και τον χλεύαζαν. Ο Άγιος αμέσως τους είπε: «επειδή με ειρωνεύεστε και παραμένετε αδιόρθωτοι και με βρίζετε, έφθασε σε εσάς η οργή του Κυρίου, και θα γίνετε όλοι παράλυτοι, ώστε από εσάς, να σωφρονιστούν και οι υπόλοιποι». Μόλις τελείωσε τον λόγο του, σχηματίστηκε στον ουρανό ένα είδος αστραπής που άφησε μεγάλο κρότο, και παρέλυσε τους φρουρούς, και με την βοήθεια του Αγγέλου Κυρίου, δραπέτευσε ο Άγιος και μεταφέρθηκε από την Αλεμανία στα Ιεροσόλυμα, μέσα σε μια νύχτα. Αφού επισκέφτηκε όλα τα Ιερά προσκυνήματα για δική του ωφέλεια, κατέπληξε πολλούς, με πολλά θαύματα και σημεία που έκανε και ανακηρύχτηκε από τους κατοίκους ως Μέγας και Θαυματουργός.

Ο Άγιος Θεράπων ανασταίνει νεκρό παιδί.

Ένα από τα πιο σημαντικά θαύματα που έκανε ο Άγιος Θεράπων, έγινε στην Ιερουσαλήμ, όταν συνάντησε τυχαία στον δρόμο μια τελετή ταφής ενός μικρού παιδιού. Ο Άγιος, σπλαχνίσθηκε την Μάνα του παιδιού που «αμέτρως εκόπτετο». Πλησίασε την σωρό του νεκρού παιδιού, και άπλωσε το δεξί του χέρι προς αυτήν και είπε «Σήκω, στο όνομα του Ιησού Χριστού, τον οποίον οι άνομοι Εβραίοι σταύρωσαν, επί ηγεμονίας Ποντίου Πιλάτου». Ο λόγος του Αγίου, αμέσως ανέστησε το νεκρό παιδί και έμειναν όλοι έκπληκτοι. Η μάνα του παιδιού, προσκύνησε τα ίχνη του Αγίου και με αναφιλητά τον παρακάλεσε να την βαπτίσει μαζί με το παιδί της και να αναγεννηθεί στην Ορθοδοξία. Μετά το γεγονός αυτό, όλος ο κόσμος διατυμπάνιζε παντού αυτό το μέγα θαύμα που τέλεσε ο Άγιος.

Ο Άγιος, έμεινε πολλά χρόνια στα Ιεροσόλυμα και τελούσε πλήθος θαυμάτων σε όλον τον κόσμο, με την επίκληση του ονόματος του Χριστού. Βλέποντας όμως τον κόσμο να τον τιμάει και έχοντας ήδη γίνει αρκετά γνωστός σε όλη την εκεί περιοχή, αποφάσισε να αφήσει τα Ιεροσόλυμα και να πάει κάπου μακριά για να αποφύγει την δόξα. Μπήκε σε ένα πλοίο και πήγε στην Κύπρο. Όμως η φήμη του ήταν τόσο μεγάλη, που είχε φθάσει ακόμα και στην Κύπρο. Φιλοξενήθηκε από κάποιον Σώσιο ο οποίος μαζί με την γυναίκα του ήταν φιλάσθενοι. Η γυναίκα του ήταν κατάκοιτη στο κρεβάτι για εννέα χρόνια με υψηλό πυρετό. Βλέποντας ο Άγιος την καλοσύνη τους, τους έδωσε την πολυπόθητη υγεία. Και άλλοι πολλοί ασθενείς, όταν το έμαθαν παρακαλούσαν το Άγιο να τους Θεραπεύσει και ο Άγιος, βάζοντας τα χέρια του επάνω στα κεφάλια τους, θεράπευε όλες τις ασθένειες, κηρύττοντας σε όλον τον κόσμο την Αληθινή Πίστη της Ορθοδοξίας, ασκώντας έλεγχο και κριτική στους Αιρετικούς που πολεμούσαν την προσκύνηση των Αγίων Εικόνων. Ο Άγιος Θεράπων ήταν απόλυτος σε ότι αφορούσε τέτοια θέματα (γι αυτό και η εικόνα του, κάνει πολλά θαύματα).
Κάποια στιγμή, ενώ ο Άγιος έδινε τον αγώνα του εναντίον των αιρετικών σε δημόσιο χώρο, κάποιος αυθάδης αιρετικός μη μπορώντας να αντιμετωπίσει τον Άγιο, τον χτύπησε στο πρόσωπο και τον έριξε καταγής. Μετά από μερικές ημέρες, νιώθοντας τύψεις για την μεγάλη διαφορά ηλικίας που τους χώριζε και για την βία που άσκησε στο πρόσωπο του γέροντα, ζήτησε από τον Άγιο να τον συγχωρέσει. Ο Άγιος τον κάλεσε να ασπασθεί τις Ιερές εικόνες και να αρνηθεί την αίρεση. Εκείνος δεν δέχθηκε και ο Άγιος δεν τον συγχώρεσε, διώχνοντας τον από κοντά του «επαρασάμενος αυτόν είναι κεχωρισμένον της δόξης του Χριστού». Είχε δει σε όνειρο, τον Κύριο σε νηπιακή ηλικία, να φοράει έναν χιτώνα λευκό αλλά σκισμένο από την κορυφή ως τα πόδια και να τον πληροφορεί ότι αυτός ο Αιρετικός και οι όμοιοί του διέρρηξαν τον χιτώνα του με τα πιστεύω τους. Όλη η κοινωνία της Κύπρου έμεινε έκπληκτη με το θάρρος και την αρετή του Αγίου.



Ο τότε Πρόεδρος του νησιού, αφού έμαθε για τον Άγιο, τον κάλεσε και τον παρακάλεσε να μείνει εκεί κοντά του, δίνοντας του την επισκοπή της Λάρνακας, για να ωφεληθεί όλος ο κόσμος. Ο Άγιος, δέχθηκε και έγινε επίσκοπος Κύπρου. Όλοι ήταν χαρούμενοι γιατί εκτός από επίσκοπος, ήταν και ο Ανάργυρος Ιατρός του Νησιού.

Μετά από πολλά χρόνια, έγινε επιδρομή των Αράβων στην Κύπρο, οι οποίοι κατέκαυσαν όλα τα Μοναστήρια και τις Εκκλησίες και έσφαξαν πολλούς κατοίκους του νησιού. Και τον Άγιο Θεράποντα τον συνέλαβαν στην Εκκλησιά και τον αποκεφάλισαν μπροστά στην αγία Τράπεζα την ώρα που λειτουργούσε. Ξαφνικά, μόλις έγινε αυτό, ουράνιες μελωδίες και ένα Άκτιστο Φώς κύκλωσε όλο τον χώρο της Αγίας Τράπεζας. Αυτό το θέαμα στους πιστούς τους έδωσε δύναμη, ενώ στους Άραβες προκάλεσε φόβο και τύψεις για αυτό που έκαναν. Το σώμα του Αγίου Θεράποντος του Ιερομάρτυρα κηδεύτηκε από τους πιστούς, όπου και χτίστηκε ο πρώτος Ναός του.

Έπειτα από μερικούς αιώνες, και λίγο πριν επιτεθούν ξανά οι Αγαρηνοί στην Κύπρο, εμφανίστηκε σε όνειρο ο Άγιος και έδωσε εντολή να μεταφερθούν τα οστά του στην Κωνσταντινούπολη, για να μην πατηθούν από απίστους. Πράγματι, τα οστά του μεταφέρθηκαν στην Πόλη στις 27 Μαΐου, όπου έγινε και ναός προς τιμήν του και αναβλύζουν θαύματα σε όποιον επικαλείται το Πάνσεπτο όνομά του και τιμά την Αγία Εικόνα του.